LEIDERSCHAP

Als je een beetje beter wilt zijn: wees dan competitief. Als je exponentieel beter wilt zijn: wees dan coöperatief . W. Shakespeare

Leiderschap

Er is  de laatste paar jaar een grote verandering gaande als het om leiderschap en leiderschapsstijlen gaat. De stoere mannelijke way of life, niet zeuren, doorpakken, scoren, macho en ego, haantjes….ze zijn aan het uitsterven. En de leiders van dit moment laten er geen traan om. Afscheid van een dominante cultuur? Ik denk aan een heuse paradigmashift in leiderschap.

Zo las ik een dezer dagen ( jan 2013) een tijdschrift van captains of industry over leiderschap. De kernwoorden waren verbinding, kwetsbaar en  delen. Je gelooft je ogen niet: de keiharde mannen van weleer bezigen kernbegrippen die een zachte, vrouwelijke kant verraden. Niet stiekum en heimelijk, nee, vol overtuiging en stoer.

Leidinggeven, hoe doen we dat anno 2013 ?

Volgens  mij moet leidinggeven aan een team een feestje zijn, net zoals het werk een feestje moet zijn. Plezier, humor, ontspanning. Ik heb het niet over het afschuwelijke woord ‘leuk’.

Je werkt met elkaar aan doelen, targets, projecten, what ever. Je wilt vooruitgang boeken, verbeteringen en vooruitgang bereiken. De neuzen dezelfde kant op, 1 doel, 1 belang. De collectiviteit staat voorop. De individuele belangen zijn ondergeschikt aan die van de groep. Anders moet je maar ZZP’er worden. Ook goed, maar niet mijn cup of tea.

Bij het hardlopen kom je na veel training en oefening, bloed, zweet en tranen in een soort flow. Het toppunt  van geluk is als je dansend over het asfalt loopt, je swingt runnend. Zo’n euforisch gevoel is onder bepaalde omstandigheden te bereiken in het leidinggeven aan teams.

In de jaren 80/90 was het parool: command and control. De termen en kernbegrippen waren militaristisch van aard: Commanderen, touwtjes in handen, hiërarchisch. De leiders, vooral mannen waren eigengereid, rationeel en vertoonden het gedrag van de zonnekoning. Macht werd uitgeoefend op basis van een hiërarchische positie. Het is zo omdat ik het zeg. We doen het omdat we het al jaren zo doen. Een gesloten wereldbeeld, een overzichtelijke wereld waarin Mijnheer Twijfel en Mevrouw Onzekerheid niet getolereerd werden. De familie Zekerheid overheerste, de eenlingen Relativering in de minderheid.

Annex aan deze dominante, mannelijke cultuur waren extreem hoge salarissen en idem dito bonussen. Achter gesloten deuren, wars van transparantie, verantwoording en openheid. Het old boys network hield zich in stand door de studentencorpora, de Rotary’s,  Lions, Commerciële Clubs en Kamer van Koophandel.

Anno 2013 is die situatie radicaal veranderd: passie is het leidend beginsel. Een leider ontleent zijn gezag  aan de manier waarop hij besluitvaardig is, anderen serieus neemt, aan zijn kennis, zijn ervaring, zijn communicatie en zijn manier waarop hij de verbinding zoekt met zijn collega’s. De op wantrouwen voortkomende machtspolitieke, strategische spelletjes hebben plaatsgemaakt voor wederzijds vertrouwen en belangstelling. Het ego staat niet meer centraal. De kracht  van dit moment is gelegen in verbinding en delen. Het monopolie op kennis maakt plaats voor het collectieve delen van informatie. Openheid is troef, de aandelenfirma legt het af tegen de coöperatie.

22 01 13